Pluskwy współistnieją z ludźmi, ale nie są tak bezpieczne jak inne owady domowe. Są pasożytami i żywią się krwią, co oznacza, że stale poszukują ofiar. Potrzebują porcji pokarmu do sytości, rozmnażania osobników dorosłych i rozwoju młodych. Pluskwy muszą ssać krew tylko raz na 3-7 dni, ale nie oznacza to, że rzadko będą niepokoić człowieka.

Przeciwnie, przy regularnym karmieniu liczba osobników będzie wzrastać, wraz z potrzebą nasycenia dużej liczby pasożytów.

Ukąszenia pluskiew domowych na ciele wyglądają inaczej niż ukąszenia innych owadów:


CZYTAJ WIĘCEJ

  • tworzą tor złożony z kilku czerwonych plamek;
  • ślady pojawiają się w miejscach, które w nocy nie były przykryte ubraniem do spania;

  • tworzą się zgrubienia lub pojawia się obrzęk - zależy to od indywidualnej reakcji;
  • w środku pozostaje nakłucie lub ciemnoczerwona kropka.

Pojawiają się również objawy charakterystyczne dla ataków innych owadów:

  • wielkość plamek wynosi 5-50 mm, czasem więcej;
  • ukąszenia swędzą;
  • obszary hiperemiczne mają wyraźnie zaznaczone granice.

Jeśli nasilają się objawy negatywne, pojawia się również ból, prawdopodobnie spowodowany obrzękiem. Reakcje takie występują w wyniku wstrzyknięcia do tkanki specjalnej substancji, wydzieliny o działaniu przeciwbólowym. Ponadto specjalny mechanizm zmniejsza szybkość krzepnięcia krwi podczas ukąszenia. Dzięki temu owady mogą ssać krew.

Pluskwy mają kłująco-ssący aparat gębowy. Jego widoczną częścią jest sonda, która jest wprowadzana pod skórę. Natura wyposażyła je w dwa kanały, z których jeden służy do przyjmowania pokarmu, a drugi do dostarczania wydzieliny do miejsca wkłucia. Dzięki znieczuleniu osoba nie odczuwa żadnych skutków ubocznych aż do późniejszego okresu. Swędzenie pojawia się 15-20 minut po nakłuciu skóry.

Jednak nie zawsze tak jest; w niektórych przypadkach ból i inne nieprzyjemne objawy występują natychmiast.

Jest to oznaka ataku larw pluskwy. Osobniki młodociane nie wykształciły jeszcze mechanizmu wytwarzania i dostarczania wydzieliny znieczulającej/antykoagulantu. Po włożeniu pały natychmiast pojawia się dyskomfort, co pozwala na wykrycie pasożyta. Atak następuje jednak w nocy, co utrudnia jego wychwycenie.

Opisane objawy nie występują u wszystkich ofiar pluskiew, w zależności od stopnia ich wrażliwości.

Ponadto plamy o małej lub średniej średnicy szybko znikają - po kilku dniach. Sytuacja ulega jednak zmianie, gdy pojawiają się komplikacje, m.in.

  • proces zapalny z wtórnym zakażeniem (gdy patogeny wchodzą w kontakt z uszkodzoną skórą);
  • silny obrzęk;
  • alergia uogólniona, z objawami występującymi na całym ciele;
  • funkcje oddechowe są upośledzone z powodu obrzęku krtani.

Dzieci są częściej atakowane przez pluskwy kanapowe. Wynika to z nie w pełni rozwiniętego układu odpornościowego. W najłagodniejszej postaci występują duże plamy na ciele i obrzęk w miejscach ukąszenia. Często jednak dochodzi do innych powikłań. Z tego powodu należy uważnie monitorować stan dziecka.

Pluskwy mogą ukąsić ludzi, nawet jeśli zastosowano środki owadobójcze.

Trucizna nie działa natychmiast na układ nerwowy, co pozwala szkodnikom jeszcze przez pewien czas (1-2 dni) kontynuować ich zwyczajowy tryb życia w domu lub w mieszkaniu. Dlatego też konieczne jest opuszczenie mieszkania, zwłaszcza jeśli dana osoba jest podatna na alergie. W celu leczenia nieprzyjemnych objawów stosuje się leki:

  • leki przeciwhistaminowe - leczą objawy alergii (ogólnoustrojowo i miejscowo);
  • przeciwzapalne o właściwościach przeciwświądowych, miejscowo znieczulające, przeciwobrzękowe, chłodzące - produkty te stosuje się głównie w postaci żelu, maści lub kremu.

Jeśli objawy są łagodne, wystarczające jest leczenie miejscowe. Należy wziąć pod uwagę właściwości skóry i stopień jej uszkodzenia. Jeśli objawy nie ustępują, można przepisać glikokortykosteroidy hormonalne. Jednocześnie leczą one objawy alergii i zapalenia.

Należy zachować ostrożność przy wyborze leków dla dzieci i kobiet w ciąży, ponieważ nie wszystkie z nich są dopuszczalne ze względu na liczne ograniczenia i agresywne działanie.

W złagodzeniu dolegliwości mogą pomóc ludowe środki lecznicze:

  • kleik z sody oczyszczonej;
  • cebule;
  • miazga czosnkowa;
  • lód;

  • sok z cytryny;
  • odwar na bazie ziół o działaniu przeciwzapalnym (nagietek, rumianek).

Środki ludowe powinny być stosowane, jeśli nie ma widocznych uszkodzeń skóry, ponieważ niektóre z nich mogą powodować pieczenie (np. cebula, czosnek, cytryna). Celem zastosowania jest tymczasowa poprawa stanu poszkodowanego. Środki te nie usuwają przyczyny objawów, dlatego będą one powracać.



pl_PLPolish
pl_PLPolish ru_RURussian en_USEnglish de_DEGerman fr_FRFrench it_ITItalian es_ESSpanish