Istnieje kilkadziesiąt gatunków pluskiew. Są one podzielone na 50 rodzin. Wszystkie gatunki można jednak z grubsza podzielić na grupy ze względu na ich siedliska i zwyczaje żywieniowe:

    • zwierzęta roślinożerne;
    • drapieżniki (żywią się owadami, małymi stworzeniami);
    • padlinożercy - niszczą martwe szkodniki;
    • osobniki pasożytnicze - atakują istoty ciepłokrwiste;
    • Osobniki odżywiające się w sposób mieszany - mogą łączyć różne nawyki, np. pluskwy niszczą rośliny i owady.

Odmiany z pierwszej grupy są średniej wielkości - 10-15 mm.


CZYTAJ WIĘCEJ

Można jednak spotkać również mniejsze osobniki. Szkodniki roślinożerne żyją w zieleni, ale także na ziemi i tam zimują (pod wierzchnią warstwą gleby, warstwą starych liści). Ich źródłem pożywienia są soki roślinne. Pluskwy z tego gatunku niszczą krzewy i drzewa. Jednak duże nasadzenia umierają wolniej. Negatywne zmiany są bardziej zauważalne w przypadku upraw warzyw:

  • pojawiają się żółte i brązowe plamy;
  • liście są zdeformowane;
  • zielona część rośliny usycha;
  • kwiaty nie tworzą się lub jajniki odpadają.

Wygląd zewnętrznych owadów roślinożernych jest inny i są one jaśniejsze.

Ich pancerz może być zabarwiony na zielono, czerwono, niebiesko lub żółto. Do cech charakterystycznych należy obecność tarczy na większości przedstawicieli. Kształt ciała jest zaokrąglony lub owalny. Owady te składają swoje potomstwo (jaja) na spodniej stronie liści. W rezultacie szkodniki wychodzą ze swoich ochronnych skorup i natychmiast zaczynają żerować.

Do drapieżników należą zarówno większe, jak i mniejsze osobniki. Należą do nich gatunki lądowe i wodne. Uważa się, że są to głównie owady pożyteczne. Niszczą szkodniki (żywią się gąsienicami, muchami, chrząszczami itp.). Pluskwy używają sztywnej, kłująco-ssącej ssawki do zdobywania pokarmu.

OWADY TYCH GATUNKÓW WYSTĘPUJĄ W TYCH SAMYCH MIEJSCACH CO SZKODNIKI - GŁÓWNIE NA ROŚLINACH.

Ptaki wodne polują i spędzają większość czasu w wodzie. Potrafią latać i skakać. Dominuje kolor brązowy. Jeśli osoba podpłynie do owada i nie zauważy go, może zostać ukąszona. Długość ich ciała dochodzi do 15 cm, a niektóre drapieżniki są nawet większe. Szkodniki te nie są jednak pasożytami.

NIE SĄ NIEBEZPIECZNE DLA LUDZI, JEŚLI TRZYMA SIĘ JE W BEZPIECZNEJ ODLEGŁOŚCI.

Najczęstszym typem pasożytniczej pluskwy jest pluskwa domowa. Szkodniki te nazywane są pluskwami łóżkowymi i pozostawiają ukąszenia na ciele w nocy, ale zwykle można je znaleźć rano, ponieważ swędzenie nie występuje od razu. Ponadto ofiara śpi i nie jest w stanie zareagować na atak. Pluskwy przemieszczają się po pokoju, niezauważone, a ich liczba się zwiększa. W rezultacie widoczne stają się oznaki ich obecności:

  • сOsobliwy zapach w domu (zmieszany aromat zepsutych malin, brandy i migdałów);
  • ukąszenia w godzinach porannych tworzą wzór przypominający wstęgę (prostą lub zakrzywioną);
  • W miejscach w pobliżu łóżka lub kanapy można zaobserwować, jak pasożyty gromadzą się, tworząc gniazdo, a także ich odchody (czarne kropki), larwy, puste skorupki i skorupki jaj.

Pluskwy wyglądają niezwykle: rozmiar ciała wynosi do 8 mm, samce są mniejsze. Zewnętrzny kolor jest brązowy, grzbiet segmentowy. Gdy są głodne, ciało tych osób jest bardziej płaskie. Wraz z wysyceniem barwa błony chitynowej zmienia się na brunatno-czerwoną, a rozmiary pasożyta zwiększają się 1,5-2-krotnie.

OSOBLIWOŚCIĄ TYCH SZKODNIKÓW JEST TO, ŻE PRZEZ WIELE MIESIĘCY ŻYJĄ BEZ POŻYWIENIA.

Jest to możliwe dzięki zdolności do wchodzenia w fazę diapauzy. Czas trwania cyklu życia w normalnych warunkach wynosi 12 miesięcy. Okres ten może zostać wydłużony, gdy temperatura powietrza spada, może też zostać skrócony do 10 miesięcy. Cykl rozwojowy młodych osobników również ulega skróceniu.

Istnieje kilka odmian szkodników domowych. Wszystkie mają podobne cechy zewnętrzne. Różnica między nimi staje się widoczna dopiero po zbadaniu pod mikroskopem. Jednak inne odmiany szkodników domowych żyją gdzie indziej, niektóre w pobliżu nietoperzy i na strychach.

INNI PRZEDSTAWICIELE PODRZĘDU PLUSKWIAKÓW, NP. TRIATOMY, RÓWNIEŻ ŻYJĄ W POBLIŻU LUDZI.

Wiele gatunków pasożytów atakuje małe gryzonie i większe zwierzęta. Na każdym etapie następuje zmiana gospodarza. Larwy nie są w stanie ugryźć ludzi ani dużych zwierząt. W miarę jak dzieci rosną, zmieniają też swoje nawyki żywieniowe. U osobników dorosłych aparat gębowy jest już uformowany i wzmocniony, co umożliwia szkodnikom gryzienie ofiar o bardzo dużych rozmiarach. Członkowie grupy owadów śmiesznojadów zwykle preferują jeden rodzaj pożywienia.

ALE JEŚLI Z RÓŻNYCH POWODÓW NIE JEST MOŻLIWE DOTARCIE DO ZNANEGO ŹRÓDŁA POKARMU, OWADY TE WYBIERAJĄ ALTERNATYWNĄ OPCJĘ.



pl_PLPolish
pl_PLPolish ru_RURussian en_USEnglish de_DEGerman fr_FRFrench it_ITItalian es_ESSpanish