W podrzędzie pluskwiaków (półpasiec) występuje wiele gatunków. Najliczniejsze gatunki są szkodnikami ogrodowymi i innymi szkodnikami zewnętrznymi. Żyją na zewnątrz i najczęściej odżywiają się pokarmem roślinnym.

Główną "dietą" tych szkodników jest sok z roślin zielonych.

Mogą one zabijać zarówno rośliny ozdobne i warzywne w ogrodzie lub ogródku przydomowym, jak i dzikie rośliny na terenach leśnych. Jednak wiele gatunków może żyć na różnych roślinach:

  • patogeny przenoszone przez tarczówki (pluskwiak żółwiak, chruściki, szkodnik marmurkowy, pluskwiak malinowy lub jagodowy, omacnica prosowianka);
  • koronkarka gruszkowa;
  • gaduły itp.


CZYTAJ WIĘCEJ

Owady atakują drzewa, krzewy (maliny, porzeczki).

Zasada odżywiania się tych osobników polega na wysysaniu soków z roślin. Narządy gębowe pluskwiaków ogrodowych są podobne do tych, którymi posługują się inne szkodniki. Jest to jedna z cech wspólnych. Aparaty gębowe wszystkich gatunków tych półpasożytniczych owadów są typu kłująco-ssącego.

Robaki ogrodowe wyglądają inaczej. Każda rodzina ma swoje własne cechy. Na przykład ciało jest owalne, a pancerz sztywny, lekko wypukły lub spłaszczony. Ubarwienie jest nietypowe dla innych gatunków: ciemnoniebieskie, żółte, zielone lub czerwono-czarne.

Inne objawy zewnętrzne są takie same jak w przypadku innych pluskiew:

  • 1 para czułków;
  • 3 pary kończyn;
  • Obecność skrzydeł (posiada je większość owadów żyjących na zewnątrz) umożliwia pluskwom przemieszczanie się w poszukiwaniu pożywienia.

Długość ciała waha się od 1-3 mm do 15-18 cm. Zależy to od gatunku owada. Przeciętna wielkość szkodników ogrodowych wynosi 10-15 cm. Tarczówki są nieco większe od szkodników domowych, ale są mniejsze od drapieżnych, ulicznych krwiopijców (np. w porównaniu z pluskwiakiem trójpalczastym).

Okazy ogrodowe szkodzą człowiekowi, ale nie bezpośrednio, lecz pośrednio - niszczą uprawy, wysysają soki z zielonych części roślin, porażają zboża.

Ma to negatywny wpływ na plony, a ponadto niszczy nie tylko rośliny jednoroczne, ale także byliny. Cykl życiowy tych szkodników jest krótki. W ciągu jednego ciepłego sezonu pojawia się kilka pokoleń pluskwiaków. Samce nie żyją długo, ale samice mają szansę przetrwać zimę, aby wiosną kontynuować składanie jaj.

Szkodniki te należą do owadów o niepełnym cyklu rozwojowym. Najpierw rozwijają się wewnątrz jaj, potem pojawiają się larwy, po czym młode przechodzą kilka etapów linienia. Ostatnim etapem jest imago. Jest to stadium dojrzałości płciowej. Błąd zaczyna się odtwarzać niemal natychmiast po ostatniej transformacji.

Czas trwania poszczególnych etapów rozwoju, a także całego życia, jest różny i zależy od warunków środowiskowych.

Pluskwiaki ogrodowe preferują umiarkowanie ciepły klimat (temperatura między +20 a +30°C). W okresie zimowym osobniki, które zostają na zimę, przechodzą w stan anabiozy. W tym czasie nie potrzebują pożywienia i nie rozmnażają się.

Istnieją również pluskwy nieszkodliwe, a nawet pożyteczne. Owady te nie atakują ludzi ani nie niszczą roślin. Żyją w dużych grupach. Ważnym przedstawicielem gatunków nieszkodliwych jest pluskwa żołnierska (często mylona z pluskwą ogniową). Do przydatnych okazów należą:

  • macrolophus;
  • perillus;
  • Pycromerus itp.

Niszczą one szkodniki, które z kolei wpływają na rośliny uprawne.

Żywią się sokami owadów, które zabijają, wstrzykując wydzieliny do tkanek ofiary. Są one pożyteczne, ponieważ pomagają kontrolować populacje szkodników.

Istnieją też inne błędy uliczne:

  • ptactwo wodne (mączlik, biegacz wodny itp.);
  • krwiopijców.

Pierwsza grupa obejmuje szkodniki, które spędzają większość czasu w zbiornikach wodnych, ale wychodzą na ląd w celu przezimowania. Są one większe niż te, które żyją w ogrodach, parkach, lasach i ogródkach warzywnych. Niektóre z nich są niebezpieczne - mogą ugryźć człowieka i spowodować silny ból.

Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy ludzie stanowią zagrożenie dla owadów.

Najgroźniejszymi krwiopijcami są okrzemki. Pluskwy te są jaskrawo ubarwione i mają duże rozmiary. Owady tego gatunku żyją w tropikach, ale zdarza się, że osobniki pojawiają się w Rosji, np. przywiezione z podróży. Istnieją również inne owady uliczne, które żyją w pobliżu domów ludzi. Do usuwania pluskiew, w tym pluskiew ogrodowych, stosuje się środki owadobójcze. Odpowiednie metody należy jednak stosować oszczędnie, aby nie zatruć roślin, zwłaszcza warzyw, drzew i krzewów owocowych. Można walczyć za pomocą środków improwizowanych, w tym środków ludowych, metod rolniczych i metod fizycznych.



pl_PLPolish
pl_PLPolish ru_RURussian en_USEnglish de_DEGerman fr_FRFrench it_ITItalian es_ESSpanish